Այս ամենը պատահեց Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին։
Տասնեւերկու ամսից հետո նա ճեմում էր թագաւորական պալատի վրա որ Բաբելոնումն է։ Թագաւորը պատասխանեց եւ ասեց. Ահա այն մեծ Բաբիլոնը, որ ես թագաւորութեան տուն եմ շինել իմ մեծ զօրութեամբը եւ իմ մեծութեան փառքի համար։ Խօսքը դեռ թագաւորի բերանումն էր, որ երկնքիցը մի ձայն իջաւ թէ Քեզ են ասում, ով Նաբուգոդոնոսոր արքա, թագաւորութիւնդ գնաց քեզանից։ Եւ մարդկանցից քեզ պիտի արտաքսեն եւ դաշտի անասունների հետ պիտի լինի քո բնակութիւնը, խոտ են ուտեցնելու քեզ արջառների պէս. Եւ եօթը ժամանակ է անց կենալու քեզ վրա մինչեւ որ իմանաս թէ Բարձրեալն է տիրում մարդկանց թագաւորութեան վրա, եւ ում որ ուզում է՝ տալիս է այն։ Նույն ժամումը կատարուեցաւ խօսքը Նաբուգոդոնոսորի վրա. Եւ մարդկանց միջից արտաքսուեցաւ, եւ խոտ էր ուտում արջառների պէս, եւ երկնքի ցօղովը թրջվում էր նորա մարմինը մինչեւ որ նորա մազերը երկարացան ինչպէս արծիւներինը, եւ նորա եղունգները թռչունների պէս։
Եւ այն օրերից հետո ես Նաբուգոդոնոսորս աչքերս բարձրացրի դէպի երկինքը, եւ խելքս ինձ վերայ եկաւ եւ Բարձրեալին օրհնեցի, եւ գովեցի եւ փառաւորեցի հաւիտեանս կենդանի եղողին, որի իշխանութիւնը հաւիտենական իշխանութիւն է եւ նորա թագաւորութիւնը դարէ ցդար։ Եւ երկրիս բոլոր բնակիչները ոչինչի պէս են համարվում, եւ նա իր ուզածին պէս է անում երկնքի զօրքովը եւ երկրի բնակիչներովը, եւ մէկը չ՛կա որ զարկէ նորա ձեռքին եւ նորան ասէ. Ի՞նչ ես անում։
Այն ժամանակ խելքս ինձ վրա եկաւ, եւ իմ թագաւորութեան փառքը, իմ պատիւը եւ իմ մեծվայելչութիւնը եկաւ ինձ վրա. Եւ իմ խորհրդականներն եւ իմ մեծամեծներն որոնեցին ինձ, եւ ես հաստատուեցա իմ թագաւորութեան վրա, եւ չափազանց վեհափառութիւն տրուեցաւ ինձ։ Արդ ես Նաբուգոդոնոսորս գովում, բարձրացնում եւ փառաւորում եմ երկնքի թագաւորին, որովհետեւ նորա բոլոր գործերը ճշմարտութիւն՝ եւ նորա ընթացքը իրաւունք են, եւ որովհետեւ ամբարտաւանութեամբ վարուողներին նա կարողանում է ցածացնել։ (Դանիելի մարգարեություն, 4րդ գլուխ)
