Տարիներ առաջ մի քրիստոնյա հաճախում էր իր հարևանին, որի աղջիկը տառապում էր թոքախտով: Դա մի շատ հարգված ընտանիք էր, սակայն մտածելակերպով` աշխարհիկ: Թեև աղջիկը շատ հիվանդ էր, բայց երբեք չէր ցանկանում լսել հավիտենականության մասին: Չէր թողնում անգամ, որ Սուրբ Գրքից հատվածներ կարդային իրեն:
«Մի՛ տխրեցրեք ինձ, ես դեռ երիտասարդ եմ և դեռ մեռնել չեմ ուզում»,-ասում էր նա:
Աղջկա վիճակը գնալով ծանրանում էր: Բայց նա համառորեն խուսափում էր Աստծո մասին խոսել:
«Այսօր շատ տկար եմ: Շատ ահազդու է, ի վիճակի չեմ լինի դիմանալ: Ոչ այսօր, այլ` վաղը: Ե՛կ ժամը երեքին, այն ժամանակ էլ կկարդաս»,-այսպիսի պատասխան տվեց նա մի օր: Սակայն, հաջորդ օրը նրանց հանդիպումը չկայացավ: Նշանակված ժամանակից մեկ ժամ առաջ աղջիկը մահացավ:
Աստված ասում է` այսօ՛ր, սատանան` դեռ ժամանակ ունես, վա՛ղը:
Սիրելի ընթերցող, ճիշտ ընտրություն կատարիր, մի՛ ուշացրու փրկությանդ ժամը:
Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը, Մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը... Սաղմոս 95:7