1 Որդեակս, պահիր իմ խոսքերը, և իմ պատվիրանքները թագցրու քեզ մոտ։ 2 Պահիր իմ պատվիրանքները որ ապրես, և իմ օրենքը՝ քո աչքի բիբին պես։ 3 Քո մատներին կապիր նրանց, նրանց գրիր քո սրտի տախտակի վերայ։ 4 Իմաստութեանն ասիր. «Իմ քյրն ես.» և հանճարին «Ծանոթ» կանչիր։ 5 Որ քեզ պահե օտար կնկանից, այն օտար կնկանից, որի խոսքերը շողոքորթում են։ 6 Որովհետև իմ տան պատուհանիցը, իմ վանդակի միջովը մտիկ էի տալիս։ 7 Եւ տեսայ անմիտների մեջ և նկատեցի երիտասարդ պատանիների մեջ մեկ պակասամիտին, 8 Որ անց էր կենում փողոցում այն կնկայ կողքովը, և նրա տան ճանապարհը բռնեց, 9 Օրը երեկոյեան մթնած ժամանակը, երբոր գիշերվայ խավարը կոխել էր։
10 Եւ ահա մի կին նրան դիմաւորեց, պոռնկի ծածկոցով և նենգավոր սրտով. 11 Նա աղաղակող էր և սանձակոտոր. նրա ոտները չէին կենում իր տանը։ 12 Երբեմն դուրսը, երբեմն հրապարակներումը, և ամեն անկյունի մոտ դարանամուտ էր լինում։ 13 Եւ սա բռնեց նրան և համբուրեց նրան, երեսը պնդացրեց և ասեց նրան. 14 Ես խաղաղութեան զոհեր պիտի անեի, այսօր կատարել եմ իմ ուխտերը. 15 Նրա համար դուրս եկայ քո դիմացը, քո երեսը խնդրելու և գտայ քեզ. 16 Անկողինս փափուկ բարձերով սարքել եմ, Եգիպտոսի երփներանգ հյուսվածքով, 17 Ննջարանիս մեջ զմուռս, հալվե և կինամոն եմ խնկել։ 18 Եկ տռփանքով զվարճանանք մինչև առավոտ և զմայլինք սիրով. 19 Որովհետև մարդս տանը չէ, հեռու ճանապարհ է գնացել. 20 Փողի քսակն առել է իր մոտը. Լուսնի լրման օրն է տուն գնալու։ 21 Այսպես իր շատ խոսքերովը հրապուրեց նրան, իր շրթունքների շողոքորթությունովը քշեց տարավ նրան. 22 Նա էլ իսկոյն գնաց նրա ետևիցը, ինչպես որ արջառը կ՛գնայ սպանդանոցը, և ինչպես գիժը՝ դեպի շղթայով պատժվիլը։ 23 Մինչև որ նետը ճեղքէ նրա լեարդը, ինչպես որ թռչունը շտապում է դեպի ծուղակը, և չ՛գիտե որ նա իր հոգիին համար է։ 24 Եւ հիմա, որդեակներ, լսեցեք ինձ, և ուշադրություն արեք իմ բերանի խոսքերին։ 25 Թող սիրտդ չխոտորվի դեպի նրա ճանապարհները, և մի մոլորվիր նրա շավիղներումը։ 26 Որովհետև նա շատերին է խոցոտել ու վայր գցել, և ամեն նրա սպանածները զորավոր էին։ 27 Դժոխքի ճանապարհներն է նրա տունը, որ իջնում են, մահվան սենեակները։ Առակաց 7-րդ գլուխ
