Սերը երկայնամիտ է՝ քաղցր է. Սերը չէ նախանձվում, չէ գոռոզանում, չէ հպարտանում։ Չէ լրբանում, իրը չէ որոնում, չէ գրգռվում, չարը չէ մտածում, անիրավության վրա չէ ուրախանում, բայց ուրախանում է ճշմարտության հետ: Ամեն բանի դիմանում է. Ամեն բան հավատում է, ամեն բանի համար հույս ունի, ամեն բանի համբերում է։ Սերը երբեք չի վերջանա. Եթե մարգարեություններ կան՝ կխափանվեն. Եթե լեզուներ՝ կլռեն, եթե գիտություն՝ կխափանվի։ Ա Կորնթացիս 13:4-8
