Եթե քո մեջ, ո՛վ հավատացյալ կա աշխարհի հանդեպ սեր, զգուշացիր: Եթե զգում ես, որ սիրում ես աշխարհիկ երգեր, աշխարհիկ ֆիլմեր, աշխարհային հանդերձներ՝ «մոդայիկ» զգեստներ, կոշիկներ, սանրվածք, խոսելաձև, աշխարհիկ ընկերակցություններ և այլն, ապա դա շատ վտանգավոր է: Հիշի՛ր, թե ինչ է ասվում 1 Հովհաննես 2.15-17-ում «Մի սիրէք աշխարհքը. Եւ ոչ էլ այն որ աշխարհքի մէջ է։ Եթէ մէկն աշխարհքը սիրէ, Հօր սէրը նորանում չէ. Որովհետեւ ամեն ինչ որ աշխարհքումն է՝ մարմնի ցանկութիւնը, աչքերի ցանկութիւնը եւ այս կեանքի ամբարտաւանութիւնը, Հօրիցը չէ, այլ աշխարհքիցն է։ Եւ աշխարհքը անցնում է եւ նորա ցանկութիւնն էլ, բայց Աստուծոյ կամքն անողը մնում է յաւիտեան»:
Պողոս առաքյալը 2 Կորնթացիս 6.14-18-ում ասում է. «Անհաւատների հետ այլախառն լծակից մի լինիք. որովհետեւ ի՞նչ մասնակցութիւն ունի արդարութիւնը անօրէնութեան հետ. Եւ ի՞նչ հաղորդութիւն ունի լոյսը խաւարի հետ։ Եւ ի՞նչ միաբանութիւն ունի Քրիստոսը Բելիարի հետ. Կամ ի՞նչ բաժին ունի հաւատացեալն անհաւատի հետ։ Կամ ի՞նչ համաձայնութիւն ունի Աստուծոյ տաճարը կուռքերի հետ. որովհետեւ դուք կենդանի Աստուծոյ տաճարն էք. Ինչպէս Աստուած ասեց թէ Նորանցում կ’բնակուեմ, եւ նորանցում ման կ’գամ. Եւ նորանց Աստուած կ’լինեմ, եւ նորանք իմ ժողովուրդ։ Նորա համար՝ նորանց միջիցը դուրս գնացէք եւ բաժանուեցէք, ասում է Տէրը, եւ պիղծ բաների մի դպչիք։ Եւ ես կ’ընդունեմ ձեզ, եւ ես ձեզ հայր կ’լինիմ. Եւ դուք ինձ որդիներ եւ աղջիկներ կ’լինիք, ասում է Ամենակարող Տէրը»։
Աստծո խոսքի լույսի տակ լուսավորվիր ու կենտրոնացիր: Այդ ամենը Աստծուց չէ, այլ աշխարհիցն է: Ծունկի եկ Տիրոջ առջև ու անկեղծ սրտով խոստովանիր Նրան, որ դու Աստծո սիրուց սառել ես, և քո նախասիրությունները փոխվել են: Դա մեծ հաղթանակն է սատանայի, որը հաջողության է հասել և քո մեջ գցել...: Կարդանք Երգ Երգոց 2.15 խոսքը. Բռնեցէք մեզ համար աղուէսները, այգիներն աւերող պզտիկ աղուէսները. Որովհետեւ մեր այգիքը ծաղկել են։ Աղվեսը խորամանկության խորհրդանիշն է: Եվ աղվեսները խորամանկորեն մտել են ծաղկած այգիները (որոնք ծաղկելուց հետո պետք է պտուղ տաին), որպեսզի ավերեն, եթե «չբռնենք» նրանց, ապա կհասնեն իրենց նպատակին: Կռահեցի՛ք, թե ինչումն է խոսքը: Պողոս առաքյալը գրում է. «Մի քիչ խմորը բոլոր զանգուածը խմորեցնում է»։ Սա ասում էր Գաղատացիս եկեղեցուն, որ շեղվել էր ճշմարիտ ավետարանից: Կարդա՛ Գաղատացիս թուղթը:
Հիշի՛ր, ե՞րբ ես Ավետարան կարդացել, ե՞րբ ես հոգով, ջերմեռանդ աղոթել, ե՞րբ ես Հիսուսի մասին մտածել վերջին անգամ ու հոգով հաղորդ եղել Նրա հետ, երբ ես հոգևոր երգեր երգել: Ահա Հիսուսն ասում է.
«Բայց քեզ դէմ այս ունիմ, որ քո առաջին սէրը թողել ես։ Արդ յիշիր, թէ որտեղից վայր ընկար, եւ զղջա, եւ առաջի գործերն արա. ապա թէ ոչ՝ կ’գամ շուտով քեզ մօտ, եւ քո ճրագակալը կ’շարժեմ իր տեղիցը եթէ չ’ապաշխարես»։ Հայտնություն 2.4,5
«Գիտեմ քո գործերը որ ոչ ցուրտ ես եւ ոչ տաք. Ո՛հ թէ ցուրտ լինէիր կամ տաք։ Ուրեմն որովհետեւ գաղջ ես, եւ ոչ տաք եւ ոչ ցուրտ, քեզ պիտի փսխեմ իմ բերանիցը։ Որովհետեւ ասում ես, թէ Ես հարուստ եմ եւ մեծացայ, եւ ոչ բանի կարօտ չեմ. Բայց չ’գիտես թէ դու թշուառ, եւ ողորմելի, եւ աղքատ, եւ կոյր, եւ մերկ ես։ Ես խրատ եմ տալիս քեզ, ինձանից կրակում փորձուած ոսկի առ, որ հարստանաս, եւ սպիտակ հանդերձներ՝ որ հագնիս, որ քո մերկութեան ամօթը չ’երեւի. Եւ դեղ դիր աչքերիդ որ տեսնես։ Ես որոնց որ սիրում եմ յանդիմանում եմ, եւ խրատում եմ. Ուրեմն ջանք արա եւ ապաշխարիր։ Ահա ես դռան առաջին կանգնած եմ եւ թակում եմ. եթէ մէկը լսէ իմ ձայնը եւ դուռը բանայ, կ’մտնեմ նորա մօտ եւ ընթրիք կ’անեմ նորա հետ, եւ նա ինձ հետ։ Ով որ յաղթում է, կ’տամ նորան, որ ինձ հետ նստի իմ աթոռի վերայ, ինչպէս ես էլ յաղթեցի եւ նստեցի իմ Հօր հետ նորա աթոռի վերայ։ Ով որ ականջ ունի թող լսէ ինչ որ Հոգին ասում է եկեղեցիներին»: Հայտնություն 3.15-22
Տերը չի ուզում քեզ անտեսել, այլ Նա գիտի քո ամեն քայլերն ու ծրագրերը, դու ծածկված չես Նրանից: Քեզանից շատ բան է կախված...